ประชาไท
นายฉัตรชัย ไพยเสน ผู้ประสานงาน “กลุ่มประสานงานกรรมกร” (กปก.) ออกจดหมายเชิญชวนผู้ใช้แรงงานและประชาชนเข้าร่วมการเคลื่อนไหวครั้งแรกของกลุ่ม ซึ่งจะมีขึ้นในวันอังคารที่ 27 มกราคม 2552 ซึ่งเป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของนายคณาพันธุ์ ปานตระกูล ลูกจ้างชั่วคราวที่ทำงานชั่วคราวมากว่า 17 ปี ซึ่งได้สละชีพเพื่อให้สังคมตระหนักถึงปัญหาการจ้างงานชั่วคราวที่ไม่ต่างจากสัญญาทาส
โดยนัดรวมตัวในเวลา 11.00 น. บริเวณปั๊มน้ำมัน ปตท. ถนนวิภาวดีรังสิตฝั่งขาเข้าก่อนถึงอาคารชินวัตรทาวเวอร์ เพื่อเดินทางไปยังสถานีโทรทัศน์ทีวีไทย ทีวีสาธารณะ TPBS (อาคาร ชินวัตรทาวเวอร์) ถนนวิภาวดีรังสิต ขอใช้พื้นที่ของทีวีสาธารณะในการสื่อถึงสังคมว่าปัญหาของผู้ใช้แรงงานคือ ปัญหาสังคม อันได้แก่ ปัญหาการเลิกจ้างและความอยุติธรรมของการเลิกจ้าง ปัญหาความไม่เป็นธรรมของกฎหมายแรงงานและการเอารัดเอาเปรียบผู้ใช้แรงงาน ปัญหาการจ้างงานชั่วคราว เหมาช่วง-เหมาค่าแรงและการนำไปสู่การใช้แรงงานทาส ปัญหา ผลกระทบจากวิกฤติเศรษฐกิจและการดำรงชีพของกรรมกร และเพื่อเผยแพร่และนำเสนอข้อเท็จจริงของปัญหาการจ้างงานและปัญหาของผู้ใช้ แรงงานต่อสังคม รวมถึงเพื่อเป็นช่องทางนำไปสู่การยื่นข้อเรียกร้องต่อรัฐบาลผ่านสื่อมวลชน
นอกจากนี้ “กลุ่มประสานงานกรรมกร” ยังออกแถลงการณ์ฉบับที่ 1 ส่งถึงผู้ใช้แรงงาน สื่อ มวลชน และประชาชน โดยระบุว่า ปัญหาแรงงานว่าเป็นปัญหาของสังคมที่ทุกคนควรมีส่วนร่วมในการแก้ไข เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่ใช่เรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มคนกลุ่มใด
อนึ่ง “กลุ่มประสานงานกรรมกร” ซึ่งเกิดจากการรวมตัวของสหภาพแรงงาน 16 แห่งและกลุ่มผู้ได้รับผลกระทบ 4 กลุ่ม โดยมีจุดประสงค์เพื่อผลักดันให้มีการแก้ไขปัญหาต่างๆ ของผู้ใช้แรงงาน โดยระบุว่าจะมีแนวทางการทำงานด้วยความโปร่งใส ไม่มีเงื่อนงำแอบแฝง ไม่มีการเมืองหนุนหลัง ไม่แบ่งแยกเพศ อายุ ชนชั้น และต้นสังกัด และพร้อมจะสลายการรวมกลุ่มทันทีที่บรรลุหรือเป็นที่พอใจในการแก้ปัญหาข้างต้น
ผู้ ใช้แรงงานคือกลุ่มคนที่เสียภาษีให้กับรัฐมากที่สุด แต่กลับกลายเป็นกลุ่มคนที่ถูกเอารัดเอาเปรียบมากที่สุดและได้รับการดูแล เอาใจใส่จากภาครัฐน้อยที่สุด ที่สำคัญคือยังถูกซ้ำเติมด้วยการออกกฎหมายที่เข้าข้างนายทุน ส่งเสริมให้ผู้ใช้แรงงานกลายเป็นทาสของนายทุน!!!
27 มกราคม 2550 ลูกจ้างชั่วคราวของภาครัฐนามคณาพันธ์ ปานตระกูล ที่ทำงาน ณ โรงพยาบาลโพธาราม ราชบุรี เป็นลูกจ้างชั่วคราวมากว่า 17 ปี ตัดสิน ใจสละชีพของตนเองเพราะมิอาจจะทนทุกข์กับการมีชีวิตเยี่ยงทาสที่ไร้ศักดิ์ศรี อีกต่อไปได้เพียงเพื่อต้องการให้สังคมได้เห็นว่าสัญญาจ้างงานทาสมันมีอยู่ จริง นั่นคือชีวิตลูกจ้างชั่วคราวของภาครัฐ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าแม้แต่ลูกจ้างของภาครัฐเองยังขาดการดูแลเอาใจใส่ ประสาอะไรกับลูกจ้างชั่วคราว-เหมาช่วง-เหมาค่าแรงในภาคเอกชน...จะถูกเอารัดเอาเปรียบมากมายขนาดไหน???..แล้วจะหันหน้าไปพึ่งใคร?
นับ ตั้งแต่อดีตจนถึงทุกวันนี้ปัญหาการเลิกจ้าง ปัญหาการเอารัดเอาเปรียบในการจ้างงาน ปัญหาการไม่ยอมรับสิทธิของคนงาน ปัญหารายได้ไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิต ต่างรุมเร้าสู่ผู้ใช้แรงงานไปทุกหย่อมหญ้า นับวันก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเป็นเครื่องบ่งชี้ชัดว่า ชีวิตของผู้ใช้แรงงานกำลังจะกลายเป็นทาสของนายทุนอย่างสมบูรณ์แบบในเวลาอัน ใกล้นี้……
ทุกท่านต่างก็มีญาติพี่น้อง มีเพื่อนที่เป็นผู้ใช้แรงงาน, หลายท่านต่างมีบุตร-หลาน ที่ในอนาคตจะต้องเข้าสู่ตลาดแรงงาน, นัก เรียน-นักศึกษา เมื่อเรียนจบแล้วส่วนใหญ่ก็หนีไม่พ้นที่จะต้องเข้าสู่ตลาดแรงงาน ดังนั้นปัญหาด้านแรงงานจึงไม่ใช่เฉพาะปัญหาของผู้ใช้แรงงาน แต่มันคือปัญหาของสังคม มันคือปัญหาของทุกคน มันคือปัญหาระดับชาติ ที่ประชาชนทุกคนต้องร่วมมือกันเพื่อป้องกันมิให้บุตรหลานในอนาคตต้องกลาย เป็นทาสที่มิอาจลืมตาอ้าปากได้!!!!
เรา อดทนอดกลั้นและขมขื่นกันมานานแล้ว วันนี้ถึงเวลาแล้วที่ประชาชนทุกคน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามจะต้องร่วมมือกันเพื่อผลักดันให้มีการแก้ไขปัญหาของผู้ ใช้แรงงานอย่างจริงจัง มันมิใช่เป็นการทำเพื่อคนใดคนหนึ่งหรือเป็นปัญหาของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่มันคือปัญหาของสังคมที่ทุกคนควรมีส่วนร่วมในการแก้ไข เป็นทำเพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เป็นการทำเพื่อตัวท่านและญาติพี่น้องของท่าน หรืออย่างน้อยที่สุดก็เป็นการทำเพื่ออนาคตของบุตร-หลานของตัวท่านเอง
“ยุติสัญญาทาส เพื่อชาติและอนาคตลูกหลานเรา”
นายฉัตรชัย ไพยเสน ผู้ประสานงาน “กลุ่มประสานงานกรรมกร” (กปก.) ออกจดหมายเชิญชวนผู้ใช้แรงงานและประชาชนเข้าร่วมการเคลื่อนไหวครั้งแรกของกลุ่ม ซึ่งจะมีขึ้นในวันอังคารที่ 27 มกราคม 2552 ซึ่งเป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของนายคณาพันธุ์ ปานตระกูล ลูกจ้างชั่วคราวที่ทำงานชั่วคราวมากว่า 17 ปี ซึ่งได้สละชีพเพื่อให้สังคมตระหนักถึงปัญหาการจ้างงานชั่วคราวที่ไม่ต่างจากสัญญาทาส
โดยนัดรวมตัวในเวลา 11.00 น. บริเวณปั๊มน้ำมัน ปตท. ถนนวิภาวดีรังสิตฝั่งขาเข้าก่อนถึงอาคารชินวัตรทาวเวอร์ เพื่อเดินทางไปยังสถานีโทรทัศน์ทีวีไทย ทีวีสาธารณะ TPBS (อาคาร ชินวัตรทาวเวอร์) ถนนวิภาวดีรังสิต ขอใช้พื้นที่ของทีวีสาธารณะในการสื่อถึงสังคมว่าปัญหาของผู้ใช้แรงงานคือ ปัญหาสังคม อันได้แก่ ปัญหาการเลิกจ้างและความอยุติธรรมของการเลิกจ้าง ปัญหาความไม่เป็นธรรมของกฎหมายแรงงานและการเอารัดเอาเปรียบผู้ใช้แรงงาน ปัญหาการจ้างงานชั่วคราว เหมาช่วง-เหมาค่าแรงและการนำไปสู่การใช้แรงงานทาส ปัญหา ผลกระทบจากวิกฤติเศรษฐกิจและการดำรงชีพของกรรมกร และเพื่อเผยแพร่และนำเสนอข้อเท็จจริงของปัญหาการจ้างงานและปัญหาของผู้ใช้ แรงงานต่อสังคม รวมถึงเพื่อเป็นช่องทางนำไปสู่การยื่นข้อเรียกร้องต่อรัฐบาลผ่านสื่อมวลชน
นอกจากนี้ “กลุ่มประสานงานกรรมกร” ยังออกแถลงการณ์ฉบับที่ 1 ส่งถึงผู้ใช้แรงงาน สื่อ มวลชน และประชาชน โดยระบุว่า ปัญหาแรงงานว่าเป็นปัญหาของสังคมที่ทุกคนควรมีส่วนร่วมในการแก้ไข เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่ใช่เรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มคนกลุ่มใด
อนึ่ง “กลุ่มประสานงานกรรมกร” ซึ่งเกิดจากการรวมตัวของสหภาพแรงงาน 16 แห่งและกลุ่มผู้ได้รับผลกระทบ 4 กลุ่ม โดยมีจุดประสงค์เพื่อผลักดันให้มีการแก้ไขปัญหาต่างๆ ของผู้ใช้แรงงาน โดยระบุว่าจะมีแนวทางการทำงานด้วยความโปร่งใส ไม่มีเงื่อนงำแอบแฝง ไม่มีการเมืองหนุนหลัง ไม่แบ่งแยกเพศ อายุ ชนชั้น และต้นสังกัด และพร้อมจะสลายการรวมกลุ่มทันทีที่บรรลุหรือเป็นที่พอใจในการแก้ปัญหาข้างต้น
แถลงการณ์ ฉบับที่ 1
เรียน ผองเพื่อน พี่น้อง ผู้ใช้แรงงาน, สื่อมวลชน และประชาชนที่เคารพทุกท่าน
เรียน ผองเพื่อน พี่น้อง ผู้ใช้แรงงาน, สื่อมวลชน และประชาชนที่เคารพทุกท่าน
ผู้ ใช้แรงงานคือกลุ่มคนที่เสียภาษีให้กับรัฐมากที่สุด แต่กลับกลายเป็นกลุ่มคนที่ถูกเอารัดเอาเปรียบมากที่สุดและได้รับการดูแล เอาใจใส่จากภาครัฐน้อยที่สุด ที่สำคัญคือยังถูกซ้ำเติมด้วยการออกกฎหมายที่เข้าข้างนายทุน ส่งเสริมให้ผู้ใช้แรงงานกลายเป็นทาสของนายทุน!!!
27 มกราคม 2550 ลูกจ้างชั่วคราวของภาครัฐนามคณาพันธ์ ปานตระกูล ที่ทำงาน ณ โรงพยาบาลโพธาราม ราชบุรี เป็นลูกจ้างชั่วคราวมากว่า 17 ปี ตัดสิน ใจสละชีพของตนเองเพราะมิอาจจะทนทุกข์กับการมีชีวิตเยี่ยงทาสที่ไร้ศักดิ์ศรี อีกต่อไปได้เพียงเพื่อต้องการให้สังคมได้เห็นว่าสัญญาจ้างงานทาสมันมีอยู่ จริง นั่นคือชีวิตลูกจ้างชั่วคราวของภาครัฐ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าแม้แต่ลูกจ้างของภาครัฐเองยังขาดการดูแลเอาใจใส่ ประสาอะไรกับลูกจ้างชั่วคราว-เหมาช่วง-เหมาค่าแรงในภาคเอกชน...จะถูกเอารัดเอาเปรียบมากมายขนาดไหน???..แล้วจะหันหน้าไปพึ่งใคร?
นับ ตั้งแต่อดีตจนถึงทุกวันนี้ปัญหาการเลิกจ้าง ปัญหาการเอารัดเอาเปรียบในการจ้างงาน ปัญหาการไม่ยอมรับสิทธิของคนงาน ปัญหารายได้ไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิต ต่างรุมเร้าสู่ผู้ใช้แรงงานไปทุกหย่อมหญ้า นับวันก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเป็นเครื่องบ่งชี้ชัดว่า ชีวิตของผู้ใช้แรงงานกำลังจะกลายเป็นทาสของนายทุนอย่างสมบูรณ์แบบในเวลาอัน ใกล้นี้……
ทุกท่านต่างก็มีญาติพี่น้อง มีเพื่อนที่เป็นผู้ใช้แรงงาน, หลายท่านต่างมีบุตร-หลาน ที่ในอนาคตจะต้องเข้าสู่ตลาดแรงงาน, นัก เรียน-นักศึกษา เมื่อเรียนจบแล้วส่วนใหญ่ก็หนีไม่พ้นที่จะต้องเข้าสู่ตลาดแรงงาน ดังนั้นปัญหาด้านแรงงานจึงไม่ใช่เฉพาะปัญหาของผู้ใช้แรงงาน แต่มันคือปัญหาของสังคม มันคือปัญหาของทุกคน มันคือปัญหาระดับชาติ ที่ประชาชนทุกคนต้องร่วมมือกันเพื่อป้องกันมิให้บุตรหลานในอนาคตต้องกลาย เป็นทาสที่มิอาจลืมตาอ้าปากได้!!!!
เรา อดทนอดกลั้นและขมขื่นกันมานานแล้ว วันนี้ถึงเวลาแล้วที่ประชาชนทุกคน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามจะต้องร่วมมือกันเพื่อผลักดันให้มีการแก้ไขปัญหาของผู้ ใช้แรงงานอย่างจริงจัง มันมิใช่เป็นการทำเพื่อคนใดคนหนึ่งหรือเป็นปัญหาของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่มันคือปัญหาของสังคมที่ทุกคนควรมีส่วนร่วมในการแก้ไข เป็นทำเพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เป็นการทำเพื่อตัวท่านและญาติพี่น้องของท่าน หรืออย่างน้อยที่สุดก็เป็นการทำเพื่ออนาคตของบุตร-หลานของตัวท่านเอง
“ยุติสัญญาทาส เพื่อชาติและอนาคตลูกหลานเรา”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น